Met de jongens een dagje op stap :-)
Blijf op de hoogte en volg marcel en bianca
11 Januari 2014 | Nederland, Eindhoven
Voor ons heel gewoon voor de jongens bijna een wereldreis.
In overleg met Joris de vorige dag bleek het helaas niet mogelijk te zijn om de jongens op te halen en dan doorrijden naar Shimba Hills. Wij zouden hierdoor heel veel tijd kwijt zijn geweest waardoor de dag al bijna om zou zijn voordat we bij Shimba Hills zouden aankomen.
Shimba Hills een mooi natuurpark met dieren en watervallen. Marcel en ik waren er nog nooit geweest en ook onze Joris en zijn broertjes waren er nog nooit geweest. Het natuurpark lag ongeveer 40 min rijden van ons hotel af. Via onze Nederlands vriend Tom kregen we een mooie tip om de jongens mee te nemen voor dit dagje uit omdat je voor de locals bijna niets hoeft te betalen
De jongens moesten zelf reizen tot aan de ferry, waar Joris ze om 10 uur op zou wachten. Om 6 uur belde Joris , Samuel wakker en om 6.15 in de ochtend begonnen Samuel, Peter, Emanuel, Simon en hun neefje aan de bijna 3 uur durende reis tot aan de overkant van de ferry.
Eerst moesten ze het hele stuk lopen uit de bush bush, om hierna met een motorbike en/ of matatu verder te reizen tot aan de ferry. De oudste hebben heel erg goed op de jongste gelet. Een ontbijt werd er niet genomen.
Bijna 3 uur later ontmoeten ze Joris aan de overkant van de ferry en hij nam ze mee voor een ontbijt, iedereen keek hun ogen uit, hier waren ze nog nooit geweest, en zomaar eten kopen dat was ook heel bijzonder, iedere dag gaf ik Joris wat geld om zo alles te kunnen betalen,
Na hun ontbijt kwamen Marcel, ik en Hasan er met de auto aan om ze op te halen , wat waren we blij met deze mooie auto inclusief chauffeur waar we voor een schappelijke prijs gebruik van mochten maken. Op de achterbank werden de 2 kleinste Simon en het neefje neergezet met Samuel en Emanuel. Peter zat op de middenbank bij Marcel en mij en Joris als gids voorin. Op naar Shimba Hills
Onderweg werd er nog veel gelachen en gepraat over de vorige dag , heerlijk om zo ontvankelijk met elkaar om te gaan en plezier te maken
Aangekomen bij Shimba Hills onderhandelde Hasan en Joris bij de ingang over de entree, lach niet maar alle jongens gingen voor 1 euro naar binnen, Joris en Hasan voor 2 en Marcel en ik voor 18 euro. We parkeerde de auto en namen alle even een heerlijk glaasje ranja en wat koekjes, we gingen eerst een mooie wandeling maken waarbij er zelfs een olifant gesport werd.
Hierna was het lunchtijd en zouden we daarna naar de watervallen wandelen. Over de prijs van de lunch deed Hassan weer heel goed zijn best voor ons en de jongens mochten voor 7.50 euro aanschuiven aan het lunchbuffet waarvoor ze eerst eigenlijk 16 euro vroegen. Dit wilde we de jongens niet ontnemen en ze schoven heerlijk aan tafel. Joris moest nog wel even uitleggen wat het buffet betekende, ze dachten nl dat ze eerst 1 tafel leeg moesten eten en dan pas door mochten naar de volgende tafel . Ook werd er extra uitleg over de boter gegeven nadat eén van de oudste de jongste dat zo had laten opeten niet wetend dat je dat gebruikt op je toast.
Joris, Marcel en ik namen genoegen bij de auto met lekkere chips, doritos en ranja, aangezien ze voor Marcel en mij 20 euro vroegen voor de lunch. Wij hadden heel veel plezier omdat we wisten dat die 5 heerlijke jongens zaten te smullen aan tafel .
Na ongeveer 1.5 uur kwamen ze vrolijk lachend bij ons aan vol met verhalen over het eten. Wat ze gegeten hadden wisten ze niet , maar het was allemaal heel erg lekker geweest en ze hadden allemaal voldoende gegeten.
We moesten een ranger gewapend met geweer meenemen in de auto die ons zou vergezellen op onze wandeling naar de watervallen. Eerst moesten we dus nog een stuk rijden in het natuurpark en mooie dieren spotten. Inmiddels moesten er 5 jongens op de achterbank en alles was mogelijk , wat een plezier , en wat werd er veel gelachen . Onderweg kwamen we een aantal mooie giraffen tegen.
De auto werd geparkeerd en een mooie wandeling volgde met als einddoel de watervallen. De ranger voorop mochten we aangevallen worden door wilde dieren dan was redding nabij. De wandeling was erg steil met flinke afdalingen en ook behoorlijke klimmen. Sommige jongens deden het erg goed op hun slippers , ik had op een gegeven moment echt wel een extra handje nodig ter ondersteuning aangezien ik ook op mijn slippers liep.
Na een stevige wandeling van ongeveer 4 km kwamen we aan bij de watervallen en konden we heerlijk afkoelen.
De kleding ging uit en de jongens in hun ondergoed lekker in het water, Marcel en ik waren voorbereid en hadden onze badkleding aangedaan. Wat hebben we genoten, gespeeld, gelachen, het leken allemaal wel kleine aapjes die allerlei gekke toeren uithaalden in het water, Die snoetjes , het lef dat ze hadden , alles staat zo mooi op ons netvlies en hier hebben wel een aantal uurtjes vertoefd , De ranger had ons foto toestel en heeft heel veel leuke foto;s gemaakt. Inclusief nog een eindgroepsfoto
De wandeling terug werd hervat maar nu naar boven, ik liep grotendeel op blote voeten omdat dat echt gemakkelijker bleek te zijn op sommige momenten, op de vlakke stukken gauw mijn slippers weer aan want het zand was erg heet , respect voor Joris die alles op zijn blote voeten had gelopen.
Iedereen weer na aankomst terug in de auto voor een mooie rit waarbij we gazelle’s ,een hele kudde grazende buffels, wilde zwijnen , gnoetjes en giraffen zagen,
Deze dag was zo perfect , zo mooi de jongens hebben zoveel gezien en zoveel geleerd.
Helaas werd Emanuel ziek van alle spanning , emoties, en eten op de terug weg en moest hij overgeven. De auto werd meteen aan de kant gezet en actie werd ondernomen, arme Emanuel , wat voelde hij zich beschaamd en ziek. , Ik nam meteen een fles water bij Hasan uit de auto en kreeg een doek. Marcel en ik hadden een grote handdoek bij en een plastic zak , dus hup kleding uit en in de zak , handdoek werd omgeslagen en ik begon de auto te poetsen, een schone broek was niet voorradig dus Joris deed zijn broek uit voor Emanuel en zat in zijn zwembroek in de auto.
We voelde ons een echt gezinnetje
De jongens moesten vrij snel met de matatu naar de ferry om op tijd weer thuis te zijn ze moesten tenslotte nog 3 uur reizen hiervoor
Om 18 uur is het al pikdonker in Kenia en het was al 17 uur ze moesten dus nog een poosje door het donker reizen , we namen afscheid van ze met het idee dat we ze 2 dagen laten nog 1x zouden zien om ze mee te nemen naar de zee.
In overleg met Joris de vorige dag bleek het helaas niet mogelijk te zijn om de jongens op te halen en dan doorrijden naar Shimba Hills. Wij zouden hierdoor heel veel tijd kwijt zijn geweest waardoor de dag al bijna om zou zijn voordat we bij Shimba Hills zouden aankomen.
Shimba Hills een mooi natuurpark met dieren en watervallen. Marcel en ik waren er nog nooit geweest en ook onze Joris en zijn broertjes waren er nog nooit geweest. Het natuurpark lag ongeveer 40 min rijden van ons hotel af. Via onze Nederlands vriend Tom kregen we een mooie tip om de jongens mee te nemen voor dit dagje uit omdat je voor de locals bijna niets hoeft te betalen
De jongens moesten zelf reizen tot aan de ferry, waar Joris ze om 10 uur op zou wachten. Om 6 uur belde Joris , Samuel wakker en om 6.15 in de ochtend begonnen Samuel, Peter, Emanuel, Simon en hun neefje aan de bijna 3 uur durende reis tot aan de overkant van de ferry.
Eerst moesten ze het hele stuk lopen uit de bush bush, om hierna met een motorbike en/ of matatu verder te reizen tot aan de ferry. De oudste hebben heel erg goed op de jongste gelet. Een ontbijt werd er niet genomen.
Bijna 3 uur later ontmoeten ze Joris aan de overkant van de ferry en hij nam ze mee voor een ontbijt, iedereen keek hun ogen uit, hier waren ze nog nooit geweest, en zomaar eten kopen dat was ook heel bijzonder, iedere dag gaf ik Joris wat geld om zo alles te kunnen betalen,
Na hun ontbijt kwamen Marcel, ik en Hasan er met de auto aan om ze op te halen , wat waren we blij met deze mooie auto inclusief chauffeur waar we voor een schappelijke prijs gebruik van mochten maken. Op de achterbank werden de 2 kleinste Simon en het neefje neergezet met Samuel en Emanuel. Peter zat op de middenbank bij Marcel en mij en Joris als gids voorin. Op naar Shimba Hills
Onderweg werd er nog veel gelachen en gepraat over de vorige dag , heerlijk om zo ontvankelijk met elkaar om te gaan en plezier te maken
Aangekomen bij Shimba Hills onderhandelde Hasan en Joris bij de ingang over de entree, lach niet maar alle jongens gingen voor 1 euro naar binnen, Joris en Hasan voor 2 en Marcel en ik voor 18 euro. We parkeerde de auto en namen alle even een heerlijk glaasje ranja en wat koekjes, we gingen eerst een mooie wandeling maken waarbij er zelfs een olifant gesport werd.
Hierna was het lunchtijd en zouden we daarna naar de watervallen wandelen. Over de prijs van de lunch deed Hassan weer heel goed zijn best voor ons en de jongens mochten voor 7.50 euro aanschuiven aan het lunchbuffet waarvoor ze eerst eigenlijk 16 euro vroegen. Dit wilde we de jongens niet ontnemen en ze schoven heerlijk aan tafel. Joris moest nog wel even uitleggen wat het buffet betekende, ze dachten nl dat ze eerst 1 tafel leeg moesten eten en dan pas door mochten naar de volgende tafel . Ook werd er extra uitleg over de boter gegeven nadat eén van de oudste de jongste dat zo had laten opeten niet wetend dat je dat gebruikt op je toast.
Joris, Marcel en ik namen genoegen bij de auto met lekkere chips, doritos en ranja, aangezien ze voor Marcel en mij 20 euro vroegen voor de lunch. Wij hadden heel veel plezier omdat we wisten dat die 5 heerlijke jongens zaten te smullen aan tafel .
Na ongeveer 1.5 uur kwamen ze vrolijk lachend bij ons aan vol met verhalen over het eten. Wat ze gegeten hadden wisten ze niet , maar het was allemaal heel erg lekker geweest en ze hadden allemaal voldoende gegeten.
We moesten een ranger gewapend met geweer meenemen in de auto die ons zou vergezellen op onze wandeling naar de watervallen. Eerst moesten we dus nog een stuk rijden in het natuurpark en mooie dieren spotten. Inmiddels moesten er 5 jongens op de achterbank en alles was mogelijk , wat een plezier , en wat werd er veel gelachen . Onderweg kwamen we een aantal mooie giraffen tegen.
De auto werd geparkeerd en een mooie wandeling volgde met als einddoel de watervallen. De ranger voorop mochten we aangevallen worden door wilde dieren dan was redding nabij. De wandeling was erg steil met flinke afdalingen en ook behoorlijke klimmen. Sommige jongens deden het erg goed op hun slippers , ik had op een gegeven moment echt wel een extra handje nodig ter ondersteuning aangezien ik ook op mijn slippers liep.
Na een stevige wandeling van ongeveer 4 km kwamen we aan bij de watervallen en konden we heerlijk afkoelen.
De kleding ging uit en de jongens in hun ondergoed lekker in het water, Marcel en ik waren voorbereid en hadden onze badkleding aangedaan. Wat hebben we genoten, gespeeld, gelachen, het leken allemaal wel kleine aapjes die allerlei gekke toeren uithaalden in het water, Die snoetjes , het lef dat ze hadden , alles staat zo mooi op ons netvlies en hier hebben wel een aantal uurtjes vertoefd , De ranger had ons foto toestel en heeft heel veel leuke foto;s gemaakt. Inclusief nog een eindgroepsfoto
De wandeling terug werd hervat maar nu naar boven, ik liep grotendeel op blote voeten omdat dat echt gemakkelijker bleek te zijn op sommige momenten, op de vlakke stukken gauw mijn slippers weer aan want het zand was erg heet , respect voor Joris die alles op zijn blote voeten had gelopen.
Iedereen weer na aankomst terug in de auto voor een mooie rit waarbij we gazelle’s ,een hele kudde grazende buffels, wilde zwijnen , gnoetjes en giraffen zagen,
Deze dag was zo perfect , zo mooi de jongens hebben zoveel gezien en zoveel geleerd.
Helaas werd Emanuel ziek van alle spanning , emoties, en eten op de terug weg en moest hij overgeven. De auto werd meteen aan de kant gezet en actie werd ondernomen, arme Emanuel , wat voelde hij zich beschaamd en ziek. , Ik nam meteen een fles water bij Hasan uit de auto en kreeg een doek. Marcel en ik hadden een grote handdoek bij en een plastic zak , dus hup kleding uit en in de zak , handdoek werd omgeslagen en ik begon de auto te poetsen, een schone broek was niet voorradig dus Joris deed zijn broek uit voor Emanuel en zat in zijn zwembroek in de auto.
We voelde ons een echt gezinnetje
De jongens moesten vrij snel met de matatu naar de ferry om op tijd weer thuis te zijn ze moesten tenslotte nog 3 uur reizen hiervoor
Om 18 uur is het al pikdonker in Kenia en het was al 17 uur ze moesten dus nog een poosje door het donker reizen , we namen afscheid van ze met het idee dat we ze 2 dagen laten nog 1x zouden zien om ze mee te nemen naar de zee.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
