1 jan 2018 nieuwjaarsdag

1 Jan 2018 nieuwjaarsdag

Weer een dag met vele indrukken. Vanmorgen is janet al vroeg vertrokken om oma op te halen in Marikani. Hier is oma 4 weken gebleven en kon Beatrice voor oma zorgen nu oma vele ouderdom klachten krijgt en iedere dag medicijnen neemt. Helaas beginnen de scholen volgende week weer en heeft Beatrice te weinig tijd om voor oma te zorgen. Oma is nu weer in mazeras in haar eigen huisje dat wilde ze graag. Voor een wat oudere vrouw van 86 jaar een hele reis op een motorbike daarna in een matatu en weer op een motorbike. Toch wel een reis van 2 uurtjes maar ze voelde zich goed toen ze aan kwam. Ze was weer heel blij om ons te zien.

Er is nu voor oma geregeld dat in de ochtend en middag een buurvrouw betaald voor oma zorgt haar ontbijt en lunch maakt en zorgt dat ze haar medicijnen neemt. Deze kosten worden door ons sponsorgeld betaald.
Janet is samen met vicky vanmiddag vertrokken naar haar eigen huis aan de andere kant van de rivier. Ze heeft ruim een uur op een motorbike moeten wachten om te kunnen. Haast moet je hier niet hebben om ergens op tijd te kunnen zijn. Vele factoren kunnen je ophouden

In de ochtend kwam er ook een vrouw langs. Ze begroette me zo speciaal zo enthousiast en zo bijzonder alsof ze me al veel vaker had gezien. Het bleek dat 4 jaar geleden toen ik voor de 1e keer naar Mazeras kwam ze er ook was om deze Nieuwjaars dag bij het gezin te zijn. Dat doet ze al vele jaren.

Ze was een hele goede vriendin van de moeder van het gezin Ndao. Toen de moeder overleed heeft ze veel voor het gezin betekent en veel gedaan. Simon was toen 6 jaar oud zonder ouders en zocht haar vaak op. Hij is heel goed bevriend met haar zoon. Ook 2 jaar geleden heeft ze me nog eens ontmoet en vandaag.

Ze spreekt helaas geen engels maar genoeg mensen om te helpen vertalen en ook met gebaren kwamen we er wel uit
Het was zo mooi om haar te zien en de herinnering te delen van onze eerste ontnoeting. Ook haar zus kwam langs en fotos maken vinden ze heel erg mooi

Ze wilde me vandaag meenemen naar haar huisje maar we hadden met josphat afgesproken. Ik vertelde Joris ik wil haar heel graag een keer bezoeken samen met jou of iemand die me kan helpen vertalen. Ze is heel speciaal

Vanmiddag zijn we naar Josphat gegaan. Hij zat al buiten in zijn rolstoel te wachten. Ik liep vooruit met Emanuel. Marcel en Joris kwamen wat later ivm het vertrek van Janet. Ik had veel bij te kletsen met Josphat , over de ziekte van zijn moeder , over zijn vrouw Nancy, de kinderen en hemzelf. Ik bracht hem een nieuwe sudoku, een paar mooie overhemden, de telefoon van mijn moeder en natuurlijk het mooie foto album wat ik gemaakt had voor zijn gezin.

Ik ging zijn kinderen begroeten samen met Emanuel en zijn vrouw Nancy en zijn moeder. Niemand praat engels dus heel fijn dat emanuel wilde vertalen. Alleen josphat spreekt goed engels maar die bleef met zijn rolstoel onder de boom

Later kwamen ook Marcel en Joris erbij samen met Sandro. Het was heel gezellig en we kregen rijst met kip te eten. De kip was 2.5 jaar oud vertelde Josphat en het is een gift dat ze dat bereiden voor ons.

Peter kwam erbij en heeft ons zijn huisje laten zien wat hij nu bouwt op de grond van hun ouders. Het gezin klimt nu eindelijk beter op. Vele familie leden hebben geaasd op de grond van de jongens dat hebben ze nu goed beschermd. Joris de grond aan de ene kant van de weg door zijn huis en Peter door op de andere grond te bouwen. Die grond was niet geregistreerd maar dat gaan ze nu doen en alle broers kunnen hun huisje in de cirkel van peter plaatsen met op de plaats waar het ouderlijk huis stond een samenkomst plek..

Joris heeft ons nog flink laten lachten door te proberen op eem motor te rijden bijna het maisveld in. De video plaats ik in Nederland op de pagina want dat duurt hier in kenia 2 dagen om te verzenden wel leuke foto's voeg ik nu toe