Vrijdag 22 oktober

Vandaag zijn we met een groep naar het lokaal ziekenhuis gegaan. Hier is ook een tandarts in gevestigd en vorig jaar heeft deze tandarts een nieuwe behandelkamer gekregen van de DDC.

Deze wilde we even bezichtigen en verder mochten we ook vrij rondkijken in het ziekenhuis. We kwamen bij de verloskamers uit en de tranen sprongen meteen in je ogen, zoveel armoede. Er lag een daar pasgeboren tweeling. De moeder lag helemaal uitgeteld op bed en was zich niet bewust dat wij er waren. De tweeling zag er niet zo goed uit, de mama was pas 13 jaar.

De kamers in het ziekenhuis hebben ook helemaal geen ventilatie. Onze plannen zijn nu om hier een ventilatie project op te zetten. Verder zijn ze bij ons uit de groep bezig om muskieten netten en gordijnen te laten maken. Er staan verschillende bedden op de kamers en deze mensen hebben totaal geen privacy. Nu willen we gordijnen laten maken die dan rond de bedden worden gehangen voor de privacy. Rob en Ria houden alles goed in de gaten. Ze hebben al een naaister gevonden die al bezig is om deze te maken, en vaak gaan ze er even heen om te kijken hoe het met de gordijnen is. Omdat Rob en Ria veel in Kenia zijn weten ze ook hoe het met onze spullen is, en of ze op de juiste plek arriveren. Alles wordt goed gecontroleerd zodat wij weten dat al ons geld en inzet op de juiste plaats terecht komt.

Er lag ook nog een mevrouw met hele erge weexebn. Haar kindje kon elk moment geboren worden

De bedden in het ziekenhuis zijn kaal. De matrassen hebben een plastic hoes voor de hygiene. Er zijn geen kussens aanwezig. Patienten brengen zelf hun eigen handdoek en beddegoed mee. Vaak is dat alleen hun laken ( doek ) die ze hier als kleding dragen. De pasgeboren kindjes worden heel strak in deze doeken gewikkeld ( inbakeren ). Deze doeken zijn dus multifunctioneel. Morgen gaan we nog even terug naar het ziekenhuis om te kijken of er al gordijnen zijn geariveerd.