vrijdag 15-10

De wekker liep af om 6 uur, hierna om 6.30 gezamelijk ontbijten en om 7.30 vertrokken we naar onze school. De naam van onze school is Muvindi. De school is ongeveer een half uurtje rijden vanaf ons hotel. Aangekomen bij onze school moest Marcel heel erg hard aan de slag. Agregatoren werden achter ons lokaal gezet voor de stroom. Je kunt niets buiten laten staan dus iedere dag moet dit opnieuw aangesloten en afgekoppeld worden. Een zware klus voor Marcel maar hij krijgt hierbij heel veel hulp. Units moeten worden opgestart en worden proef gedraaid. We kregen uitleg over de manier en volgorde van werken.

Clienten krijgen een formulier waarop ze hun naam en geboortedatum op invullen. Cees omgedoopt tot onze manager deelt deze formulieren uit. De clienten komen dan bij de intake tafel en hier vind de controle plaats. De assistente noteerd alvast de datum van de dag en de initialen van de tandarts op het formulier. Er wordt een controle gedaan. Is er geen indicatie dan wordt er afgetekend en de client gaat terugn aar Cees en leverd zijn/haar formulier weer in en ontvangt een cadeautje. Is er wel een indicatie dan wordt deze genoteerd op het formulier. In overleg met de patient wordt er besloten of er een behandeling plaats vind. Zo ja dan wordt er anesthesie gegeven . De assistente noteerd het tijdstip van anesthesie op het formulier. De client gaat met zijn bakje en formulier wachten op het bankje ( wachtkamer ). Na minimaal 5 min wordt de client gehaald voor de behandeling. Na afloop van de behandeling wordt het formulier weer afgetekend en ook erbij de initialen van de behandelend tandarts. de client gaat terug naar Cees en leverd zijn formulier in voor een presentje. Nadat alles goed was door gesproken en begrepen gingen we opstarten.

Ik zou beginnen samen met Tandarts Marion bij de intake tafels. Gereed met een pen en een klein lampje om bij te schijnen waren we goed voorbereid. Ieder kind van onze school had al vooraf zijn formulier ingevult waardoor we konden zorgen voor een goede en snelle doorstroming. Ook de patienten behandelingen konden beginnen. Helaas hadden de units wat problemen en werd er heel vaak Marcel geroepen. Electriciteit die uitviel en ook viel vaak de druk van de afzuiging eraf. Deze problemen waren niet fijn aan de stoel en zorgde voor soms niet zo fijne situaties. Marcel heeft zich heel de ochtend hiermee bezig gehouden en geen tijd voor pauze. Alles moet zo snel mogelijk gemaakt worden. Helaas zijn sommige situatie niet te voorkomen en zo lag er een patient in de stoel waarbij ze een kies gingen trekken. Er was bloeding en helaas toen viel de afzuiging uit, dat is vreselijk. Op dat moment moet je iets doen, de patient zijn mond zat vol bloed en water ivm koeling. De uitval van de afzuiging duurde iets te lang, wegdeppen met gaasjes was niet mogelijk. Op dat moment is gezegd tegen de patient slik maar even, het is een beetje water, terwijl je weet dat er ook heel veel bloed bij zit, dat doet ons heel veel, ook wij krijgen hier tranen van in onze ogen en dan is het fijn om deze situaties s'avonds even te bespreken.

We hebben koeling gekregen van 5 ventilatoren, en we moeten heel veel water drinken tijdens het werk zeker anderhalf tot 2 liter per dag. Iedereen let goed op elkaar en zorgt ervoor dat we eraan denken om te drinken. Al onze behandelingen zijn gratis, ook voor de locale bevolking. Bij de schoolkinderen doen we diverse behandelingen. Bij de lokale bevolking eigenlijk alleen extracties ( een kies of tand trekken ). Soms hebben we toch weleens een patient gezien bij wie we veel tandsteen hebben weg gehaald of een vulling hebben gedaan. Zo kwam er een meisje samen met haar moeder bij Marion en mij. Ze had klachten aan haar gebit, een voortand was afgebroken en zo wilde geen enkele man haar hebben. Marion en ik hebben haar voortand heel mooi gerepareerd en ze was heel blij . Haar mama ook. Nu op zoek naar een leuke man.

Sharon onze mondhygieniste begint iedere dag met een poetsinstructie. Gewapend met haar modellen, haar grote tandeborstels, de locale houten tandeborstel en een aantal plaatjes gaat ze de klassen langs om de kinderen te leren poetsen. Na afloop krijgt iedereen een tandeborstel en zingen ze een speciaal tandelied. Alexandra werkt in de sterilisatie. bij elke unit en intake tafels staan bakken met desinfection. Alexandra zorgt er iedere keer weer voor dat onze materialen weer heel goed schoon terug komen. De spullen worden aan de stoel opgehaald. De instrumenten worden in een bak met desinfection schoongewassen. Hierna wordt alles goed schoon getrild, en daarna nog een keer goed afgewassen met desinfection. Ria de vrouw van Rob is omloop en voor alles inzetbaar behalve aan de behandelstoel. Voornamelijk loste Ria iedereen af bij de pauze en zorgde voor de aanvulling van onze materialen. De kinderen zijn heel veel bij ons, hangen voor de ramen en bij de lokalen, lopen ons achterna en willen helpen.

We hebben ook heel veel kleding bij ons die we uitdelen. We pikken er dan een kind uit wat in de grootste vodden loopt. Vele hebben ook geen onderbroek onder hun kleding aan. Heel triest om te zien, We hebben 240 schooluniformen bij elkaar gesponserd. Deze worden in Kenia gemaakt. We doen alles om de productie in Kenia te stimuleren. De armste kinderen, soms zonder uniform worden door de school geselecteerd en wij steken deze kinderen in een nieuw uniform. We geven ze niet mee omdat het anders door verkocht kan worden en nu heeft het kind het al aan. De kinderen zien bij ons schoenen staan en vragen om schoenen. Sommige lopen op niets of op veel te grote en kapotte schoenen. Je hebt nooit genoeg voor iedereen. Ik heb vandaag 2/3 van de dag intake gedaan en daarna samen met marion behandelingen uitgevoerd. Aan het eind van de dag heb ik Wilma nog geassisteerd bij het verwijderen van tandsteen. Dat was vaak heel erg hard, ook bij de kids. Na afloop van de behandeling is het heel erg mooi en schoon. We geven een tandeborstel mee en ze krijgen een poetsinstructie. Dit alles is de basis en het begin om goed verder te gaan. Vandaag was een mooie dag, druk en vermoeiend maar o zo fijn om iedereen te helpen. We zijn om 16 uur gestopt om alles weer goed schoon te maken en op te ruimen en voor te bereiden voor de volgende dag.

Een pauze is tussen het werk meer dan welkom. We eten een klein broodje en een cup of soep. Het is heel erg vervelend als je tijdens je pauze zit te eten, ook dan hangen de ramen vol met kinderen. Vele vragen om eten. Het zijn er zoveel , heel graag zou je iedereen iets willen geven, maar we hebben niet genoeg, en als je er een paar iets geeft dan gaan ze vechten om het eten en dat is niet de bedoeling. Soms zien we een kindje alleen staan en die stoppen we dan iets lekkers toe, of af en toe lopen we achter het gebouw waar er dan een stuk of 5 staan. Het is heel erg maar we moeten selectief zijn. Er wordt wel gekookt op school en tussen de middag krijgen de kinderen een kwakje rijst. Vele kinderen moeten ver lopen om bij de school te komen. Ik sprak een jongetje en hij loopt samen met zijn jongere broertje ongeveer een uur naar school. Na het werk zijn we met een klein groepje naar het naai atelair gegaan om te kijken hoe het met onze school uniformen is. De uniformen kosten 5 euro per stuk. De bestelling is 240 uniformen en dat is een heel jaar salaris voor deze man. De 240 uniformen worden verdeeld over 2 scholen. We kwamen met ons 8 personen uit de bus en er kwamen heel veel kinderen op ons af. We hadden een aantal knuffeltjes bij ons en hebben deze uitgedeelt. We hadden een aantal foto's gemaakt en deze laten zien op de camera aan ze. Dat vinden ze machtig mooi om zichzelf terug te zien. Dat maakt hun zo blij en ze zijn zo dankbaar dat we dat doen voor ze. Uiteindelijk hebben we een kleine reportage van ze gemaakt. Vandaag bij ons hotel raakte we in gesprek met Mora. Ze is een Nederlandse vrouw die een weershuis runt in Mombasa. Zondag komen de 1e jaars meisjes uit alle weeshuizen bij ons in het hotel voor een gezellige dag. We raakte zo in gesprek en Marcel en ik besloten om zondag de hele dag te gaan helpen om voor deze miesjes een hele mooie dag te maken. Zondag hebben we een dag vrij om uit te rusten. ook krijgen alle meisjes zo'n 570 zondag de armbandjes die wij thuis allemaal gemaakt hebben.