donderdag en vrijdag

Donderdag 18 Oktober.

Onze 1e vrije dg na een week hard werken. Vanmorgen zijn een aantal mensen op safari vertrokken, sommige komen morgen weer terug, andere gaan voor 2 nachten.

Onze planning is om vandaag een lokale school te bezoeken, en veel van onze spulletjes af te geven. Op vrijdag willen we wat gaan wandelen buiten het hotel en de stalletjes bezoeken en op zaterdag hebben we Bonnie onze taxi chauffeur van DDC geregeld met zijn busje om weer wat weeshuizen te bezoeken en ons weesmeisje op te zoeken.

We vertrokken vanuit het hotel samen met Shea een jongen van het Colobus team lopen naar zijn dorpje waar hij woont en op school heeft gezeten, er gingen ook 2 mensen van de bewaking mee voor de veiligheid. Vandaag was het heel erg warm en een hoge luchtvochtigheid, we moesten dus veel drinken onderweg.

We kwamen aan in het dorpje en Shea had ons al gewaarschuwd dat er een aantal jongeren op ons af zou komen om ons veel te vertellen over de omgeving, ze doen dat natuurlijk niet voor niets en duidelijkheid aan het begin van het gesprek is wel fijn, vertellen dat je niets wilt geven , maar wel wilt praten , of wel iets geven het is je eigen keuze. En geen verplichting, maar wel heel erg lastig.

Als vliegen kwamen ze op ons af en dat is vervelend, na uiteindelijk verteld te hebben dat ik niets wilde geven en ons doel was de school te helpen bleef nummero 3 toch kletsen en dat was wel erg fijn.

Aangekomen bij de school werd ik wel een beetje emotioneel door het gebeuren en Shea praatte met me over het voorval. hij kende me natuurlijk nog van de weesmeisjes dag. Het is fijn om dan alles een beetje te relativeren, je moet er soms een beetje doorheen prikken, maar dat wil niet zeggen dat hun omstandigheden prettig zijn.

Aangekomen bij de school was het weer heel erg mooi om te zien. Er kwam een klein meisje op me afgelopen met een uitgestoken hand. Kim vertelde me ze wil niets hebben maar een handje geven, dat was zo lief en puur , ook een knuffel kwam daarbij en vele kleintjes volgde.

We gingen een klaslokaal in en de leekkracht verwelkomde ons, alle kinderen begonnen weer een heel mooi lied te zingen. We kregen uitleg over het ontstaan van deze school. Veel hulp van buitenaf is nodig, zo ook voor deze school.

Deze school is opgericht door een Zwitserse mevrouw. Helaas is de school na verloop van tijd zwaar vervallen. Dit is weer gezien door een Belgische toerist en zij heeft de renovatie opgepakt . Zij kreeg de bijnaam de Rainbow woman.

Op dit moment is het gebouw waar de lessen worden gegeven in een redelijk goede staat. Het is wel een publiek school wat betekent dat de school van de staat is, waarom ze het dan niet opknappen begrijp ik niet, maar goed. De kinderen die hier op school zitten krijgen tussen de middag geen eten. Ze gaan daarvoor naar huis of brengen eten mee. Soms is het zo dat ze geen eten hebben en dan zorgen de leerkrachten voor een klein beetje eten. Ook als de kinderen ziek zijn en naar school worden gestuurd geven ze medicatie indien dat mogelijk is. Dit doen de leerkrachten uit hun eigen salaris.

We gingen naar de kleuterklas en dat was schattig om te zien. Ook hier werd er weer veel gezongen. Shea verontschuldigde zich naar mij dat hij de kinderen nu beloonde met een snoepje, schattig. Maar ik vertelde je mag ze best iets te snoepen geven, maar hierna de tanden poetsen.

We hadden heel veel pennen meegenomen en die deelde we uit aan alle klassen, soms stonden er wel 50 kinderen op de klassen lijst, maar we hadden er genoeg meegenomen. We gingen nog mee naar het kantoor van de director en hier doneerden we een geldbedrag namens ons gezinnetje.

Na dit bezoek liepen we weer terug door het dorp en zagen we het huis waarin Shea woont, ook zijn moeder stond buiten. Een tante woonde een stukje verderop en we mochten in haar huisje kijken. De keuken is binnen op de grond wat stokken hout er loopt een kip rond, wel zijn er veel bomen met vruchten en noten, ook is er een waterpomp waar water gehaald wordt waar alles meegedaan wordt. Een kind ging net water halen. En liep ermee weg met de emmer op haar hoofd, balanceren kunnen ze goed in Kenia.

We kwamen bij een groepje dat houtsnijwerk aan het maken was en dat was weer mooi om te zien, een dagelijkse bezigheid voor heel veel Kenianen. We kregen hier uitleg over de soorten hout die er zijn in Kenia.

We liepen door en kwamen op een soort marktje. We zagen een soort van garage en daar stond een bus van Verkaart in reparatie.
We spraken heel veel met de bewaking en je wordt weer aangesproken op de tandheelkundige problemen die ze dan hebben. Terug in het hotel hebben we voor allebei weer een mooi pakketje gemaakt met daarin de tandpasta, tandenborstels, zeepjes , en pennen, verpakt in een T-shirt.

Op deze manier hebben we heel veel pakketjes afgegeven, aan de tuinman, de schilders , de poetsers, de obers. In het hotel maakt het niet uit wat je doet, je verdient 3 euro per dag. Er mag in het hotel niets genuttigd worden van eten en drinken van het hotel behalve water. Victor en Joris hebben we regelmatig blij gemaakt met een Sprite dat heeft de kleur van water , maar smaakt even wat anders. Ze waren hier heel blij mee.

Na deze enerverende momenten gingen we even afkoelen in het zwembad en zagen de leerkrachten en kinderen van het Segbroeck college weer, ook zij vertelden hoe hun dag was. Een potje waterpolo werd weer gedaan met het Colobusteam.

Helaas werd in de avond onze Kim erg ziek, tijdens het avondeten. Het bleek uiteindelijk een zonnesteek te zijn, doordat we veel hadden gelopen in de zon en Kim zich na de wandeling niet zo goed heeft gekoeld in het zwembad is ze door blijven gloeien. Een verkwikkende douche , paracetamol , en heel veel slapen heeft haar heel veel goed gedaan, waardoor ze in de ochtend zich gelukkig weer beter voelde. Het hotel was zeer bezorgd en we moesten hun over Kim op de hoogte houden.

Joris is in de nog bij ons komen zitten en de kinderen hadden hem al heel blij gemaakt met heel veel spulletjes, hij heeft 1 paar schoenen 2e hands gekocht en Roy wilde zijn schoenen weggooien, en die krijgt Joris morgen nu ook.