22 aug 2019

22 aug de terugreis naar ukunda

Zo vlotjes als de heen reis ging zo langzaam ging de terug reis.
Dit had gelukkig alleen maar met het transport te maken.
We besloten direct na het ontbijt weer te vertrekken. We hebben dan goed gegeten en met een volle buik en een fles water beginnen we dan aan onze reis.
We namen 2 motorbike van het huis naar mazeras town. Jacky reed ook met ons mee. Ik had haar nog 10 euro gegeven voor boodschappen zodat de familie nog goed kan eten.

Sandro weer voorop de motor, wat ben ik iedere keer weer gelukkig dat we overeind blijven en niet vallen. Zo met zn 4 op de motor pfff. Moet er niet aan denken maar gewoon genieten.
We namen afscheid van Jacky en konden meteen in de matatu naar mombasa. Aisha had 1 euro betaald ipv 1.50 pp.
Ik zei dat josphat me had verteld dat het misschien door de route kwam. Gewoonlijk zei aisha is het altijd 1 euro op. De rit duurde weer 40 min

Bijna bij de ferry 10 min rijden te gaan , neemt de matatu een bocht naar links, mensen mopperen in de matatu. Wat doen jullie nu. We moeten naar de ferry. We werden gewoon gedropt in de binnenstad. Iets met politie zeiden ze. Lopen moesten we , ik dacht naar de ferry en volgde Aisha en Sandro.
We staken een druk kruispunt over en stonden stil. We moesten in een andere matatu naar de ferry. Lopen was te ver. Weer betalen hoeveel daar was ik klaar mee. Als we maar bij de ferry waren. Maar voor Kenianen is iedere shilling te veel betalen oneerlijk en echt te veel.

Aangekomen bij de ferry stonden we bijna vooraan te wachten. De ferry kwam eraan , auto's verlieten de ferry, en nieuwe auto's gingen erop. De ferry vertrok weer. We waren verbaasd heel veel mensen stonden inmiddels te wachten bij de ferry. Er werd geduwd mensen met zware spullen op hun hoofd lopen naar voren en anderen lopen er precies achter om zo voor te dringen. Een hek houd ons tegen.
Extra wachten op de nieuwe ferry. Maar eindelijk konden we lopen en heel veel mensen met ons dat blijft doorlopen dat je denkt past dit allemaal op de ferry.
We zochten een plekje bij de railing om te hangen en Sandro iets om op te zitten.

Daarna weer de drukte in voor de matatu naar diani. Ze staan niet in een rij dat je weet welke. Ongeveer weet je het wel maar mensen schreeuwen de plaats waar ze heen gaan , trekken aan je en nemen je kind of je spullen vast mee. We zaten op een goed plekje wachten tot hij vol is en dan pas gaan. Dat was weer een ferry later. Liever iets wachten met een goed plekje dan proppen in een overvolle matatu.
In Diani namen we een motorbike naar huis.

Alles lekker opruimen en ik ging alleen met een tuctuc op pad naar Wi-Fi. Ik wist waar ik ongeveer moest zijn. Helaas Wi-Fi werkte niet dus lopen naar de andere hoek. Yep drinken besteld laptop aan en aan de slag met de foto's op de andere website. Nog een paar filmpjes downloaden en na 1.5 uur was alles gereed.

Terug thuis waren Marcel en Sabrina ook terug met boodschappen en werdt er rijst met vis gemaakt. Ik kon me verdiepen in de koffers en we wisselde verhalen uit.
Ondertussen een heerlijke douche genomen en haren gewassen
Kreeg wel flinke pijn in mijn nek.
In Mazeras sliep ik samen met Sandro en Aisha op een matras op de grond zonder kussen. Misschien is dat de oorzaak. Sandro was ook niet lekker en hoeste en snotterde veel.
Ik vind het deze keer een stuk kouder in Kenia dan voorgaande jaren. Er is wat koudere wind en de zon begint later te schijnen met warme stralen. Marcel en ik zijn ook nog nooit in deze maand naar Kenia gegaan , toch een beetje seizoen wisseling
Ik ben op tijd gaan slapen met een heerlijk kussen.