Het reizen naar Mazeras
Blijf op de hoogte en volg marcel en bianca
10 December 2021 | Nederland, Eindhoven
Het reizen naar Mazeras.
Wat ben ik een innerlijk rijk persoon, dat ik mee heb mogen maken om local te reizen naar Mazeras.
Vandaag mogen we gaan we met de auto ( van Peter ). Nu zijn we materialistisch rijk. We kunnen 2 grote koffers meenemen volgepakt met spulletjes om uit te delen aan de familie. Familie van Joris inclusief oma en de vrouw die voor oma zorgt , en de familie van Josphat inclusief zijn 4 kinderen.
De koffers blijven daar voor Samuel.
Voorheen reisde we met de matatu, de motorbike , en lopend over de ferry crossing.
Wat vond ik dat een rijkdom, maar hoever hebben we ze al gebracht dat we nu na 9 jaar vandaag met een auto mogen gaan.
Tuurlijk we geven Peter een bijdrage en de benzine betalen we en zo is alles weer in balans. Het is nu niet erg als we iets later vertrekken, dat sandro vandaag eerst naar school gaat ivm toetsen die gemaakt moeten worden.
Voorgaande jaren vertrokken we smorgens vroeg. Gepakt met een flinke rugzak met spullen om uit te delen en ook een rugzak met onze eigen spulletjes voor 4 dagen. Vaak gingen we per reis 2x naar Mazeras en namen het dus gefaseerd mee. Joris die vaak de gehele grote rugzak tot zich nam en ons loodste door de reis.
We hebben zelfs 1x een plunjebaal van het leger meegenomen. Wat kunnen we nu erom lachen. Ja deze meneer koste ons een zitplaats in de matatu , maar hij ging mee.
Vanuit Ukunda pakte we de matatu naar de ferry in Mombasa. Opgekropte met onze rugzakken op schoot. Marcel zette we meestal voorin. Kruipend over andere maar fijn als we erin zaten tot de ferry.
Hierna langzaam voetje voor voetje aansluiten. Locals met flinke balen op hun hoofd voorrang geven. De rugzak dragend aan de voorkant tegen het opensnijden.. Wat een overweldige indrukken. Bedelaars zittend. Joris ons alles uitleggend over wel doen en niet.
Rugzakken tijdens de doorgang naar de ferry door een scan.
Varend in ongeveer 15 min naar de overkant van Mombasa. Hierna een flinke helling klimmend en koopwaar werden aangeboden terwijl we weer voetje voor voetje doorschuifelde.
Hierna werden er allerlei matatu schreeuwend aangeboden. Bijna ingetrokken werden we maar altijd rustig Joris volgend.
Een matatu naar het centrum van Mombasa en daarna in de volgende matatu naar Mazeras. Onderhandelen over de prijs per persoon. We betaalde hetzelfde als de locals daar zorgde Joris wel voor.
Ik weet nog een keer toen ik met Aisha en Sandro alleen reisde naar Mazeras dat de matatu opeens een andere richting reed waardoor we extra moesten overstappen. Aisha deed oprecht moeilijk en uiteindelijk kregen we korting op de rit.
Bij Mazeras stonden de motorbike al klaar en namen we plaats ieder op een motorbike en reden we door Mazeras naar het huisje. Wat geweldig vond ik het als het huis in zicht kwam. Hun thuis / ons huis / hun huis.
Verwelkomd door de familie , spullen werden aangenomen. Gearriveerd.
Ja dat ben ik nu ook door jullie dit mee te laten beleven , beleef ik het ook weer. Nu is het anders , maar niets is hetzelfde. Leven is altijd in beweging. Meeveren op de golven hiervan vertrekken we zo.
Tot snel vanaf Mazeras
Liefs xx
Wat ben ik een innerlijk rijk persoon, dat ik mee heb mogen maken om local te reizen naar Mazeras.
Vandaag mogen we gaan we met de auto ( van Peter ). Nu zijn we materialistisch rijk. We kunnen 2 grote koffers meenemen volgepakt met spulletjes om uit te delen aan de familie. Familie van Joris inclusief oma en de vrouw die voor oma zorgt , en de familie van Josphat inclusief zijn 4 kinderen.
De koffers blijven daar voor Samuel.
Voorheen reisde we met de matatu, de motorbike , en lopend over de ferry crossing.
Wat vond ik dat een rijkdom, maar hoever hebben we ze al gebracht dat we nu na 9 jaar vandaag met een auto mogen gaan.
Tuurlijk we geven Peter een bijdrage en de benzine betalen we en zo is alles weer in balans. Het is nu niet erg als we iets later vertrekken, dat sandro vandaag eerst naar school gaat ivm toetsen die gemaakt moeten worden.
Voorgaande jaren vertrokken we smorgens vroeg. Gepakt met een flinke rugzak met spullen om uit te delen en ook een rugzak met onze eigen spulletjes voor 4 dagen. Vaak gingen we per reis 2x naar Mazeras en namen het dus gefaseerd mee. Joris die vaak de gehele grote rugzak tot zich nam en ons loodste door de reis.
We hebben zelfs 1x een plunjebaal van het leger meegenomen. Wat kunnen we nu erom lachen. Ja deze meneer koste ons een zitplaats in de matatu , maar hij ging mee.
Vanuit Ukunda pakte we de matatu naar de ferry in Mombasa. Opgekropte met onze rugzakken op schoot. Marcel zette we meestal voorin. Kruipend over andere maar fijn als we erin zaten tot de ferry.
Hierna langzaam voetje voor voetje aansluiten. Locals met flinke balen op hun hoofd voorrang geven. De rugzak dragend aan de voorkant tegen het opensnijden.. Wat een overweldige indrukken. Bedelaars zittend. Joris ons alles uitleggend over wel doen en niet.
Rugzakken tijdens de doorgang naar de ferry door een scan.
Varend in ongeveer 15 min naar de overkant van Mombasa. Hierna een flinke helling klimmend en koopwaar werden aangeboden terwijl we weer voetje voor voetje doorschuifelde.
Hierna werden er allerlei matatu schreeuwend aangeboden. Bijna ingetrokken werden we maar altijd rustig Joris volgend.
Een matatu naar het centrum van Mombasa en daarna in de volgende matatu naar Mazeras. Onderhandelen over de prijs per persoon. We betaalde hetzelfde als de locals daar zorgde Joris wel voor.
Ik weet nog een keer toen ik met Aisha en Sandro alleen reisde naar Mazeras dat de matatu opeens een andere richting reed waardoor we extra moesten overstappen. Aisha deed oprecht moeilijk en uiteindelijk kregen we korting op de rit.
Bij Mazeras stonden de motorbike al klaar en namen we plaats ieder op een motorbike en reden we door Mazeras naar het huisje. Wat geweldig vond ik het als het huis in zicht kwam. Hun thuis / ons huis / hun huis.
Verwelkomd door de familie , spullen werden aangenomen. Gearriveerd.
Ja dat ben ik nu ook door jullie dit mee te laten beleven , beleef ik het ook weer. Nu is het anders , maar niets is hetzelfde. Leven is altijd in beweging. Meeveren op de golven hiervan vertrekken we zo.
Tot snel vanaf Mazeras
Liefs xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
