11 dec Mazeras
Blijf op de hoogte en volg marcel en bianca
12 December 2021 | Nederland, Eindhoven
11 dec Mazeras
Het ontbijt was zoals gewoonlijk goed, verzorgd met een omelet , brood en tomaten. Oma zie ik zittend haar pap eten. Storen doe ik haar niet. Slapen doet ze veel. Toch zag ik haar even met Simon zittend in bed. Communicatie is lastig.
Oma kwam later in de ochtend, toen we weg wilde gaan naar Josphat naar buiten. We namen van de situatie gebruik en hielpen haar zitten op de stoel. De stok in haar hand. Marcel en ik gingen naast haar zitten. Joris vroeg of ze ons herkende. Het antwoord was nee. Joris vroeg herken je mij. Ook niet. Weer de vraag of ze ons herkende. Oma keek ons aan en stampte met de stok op de grond. De mind was out. Nee ze herkende ons niet, maar dankbaar zijn we wel dat we deze foto's nog samen met oma hebben kunnen maken. Ze is er nog. Ze slaapt veel , eet pap , heeft geen herkenning meer van haar kleinkinderen of de vreugde van haar achterkleinkinderen.
Oma lieve oma , lekker veel rusten er wordt goed voor je gezorgd. Persoonlijke zorg iedere dag daar heeft Joris voor gezorgd en zo hoort het te zijn. Ze is er ook altijd geweest voor haar kleinkinderen. Er zijn er vele gekomen en gegaan maar deze lieve bescheiden vrouw die nu voor oma zorgt is er inmiddels alweer bijna een jaar.
Het ontbijt was lekker en Joris at met ons mee. Vaak zitten we samen luxe aan een tafeltje te eten , de rest zittend op de grond. Joris weet dat we het heel fijn vinden als hij met ons mee eet, maar we respecteren het ook als hij bij zijn broers op de grond gaat zitten.
Koken doen ze hier zonder een maatbeker. Voelend hoe het deeg is , toevoegen op gevoel. En zo kregen we in de middag een kleine lunch met wat kleine dunne zoete pannekoekjes en een gebakken visje. Bijna graatloos daar zorgt Joris weer voor. Grapjes makend waar we wilde eten , wil ik niet altijd de kinderen hiermee confronteren. Marcel en ik zaten op onze slaapkamer onze website bij te werken. Ik vertelde Joris wij gaan wel eten bij dat sterren restaurant hier om de hoek en glimlachend nam ik het eten mee.
Zo fijn om samen te lachen
Tussen ontbijt en lunch zijn we naar Josphat gewandeld. Zijn huis was verlaten. Mozes is op school. Samen met Joris en Simon liepen we door naar de winkel van Josphat , en Nancy wordt steeds opener tegen mij. Ze vloog me om mijn nek en liet niet meer los. Ze is zo blij met alle hulp die ze krijgen voor het gezin. Kinderen kunnen naar school. Lekke banden van de rolstoelen kunnen worden gerepareerd. Het leven is iets gemakkelijker.
We hebben bij Josphat wat spulletjes gekocht en daar gaan we vanavond eten. Nancy gaat voor ons koken. Ik zou zo graag willen dat er meer momenten zouden kunnen zijn. Dat ze meer momenten mogen krijgen om hun dankbaarheid te tonen. Morgen middag gaan we er weer heen om wat foto's te maken overdag met alle kinderen.
Tijdens de wandeling richting Josphat kwamen we langs het familie graf. We gingen er langs om de ouders te eren. Simon kan ook helaas zijn moeder niet meer herinneren. Ze zorgen goed voor de graven. Ze weten precies waar de vader en moeder ligt. Een moment van stilte en dan Yap let's go on zei Joris...
Kenia heeft heel veel last van droogte. Geen regen. Als er regen valt is dan is dat een zegen. Toen we naar Josphat liepen kwamen we grond tegen die zeer hard was, omgeploegd dat als er regen valt dit goed de grond im zakt. Helaas helaas dit is nog niet gebeurd.
9 jaar geleden was de grond rondom de huisjes hier in Mazeras erg vruchtbaar. Er groeide mais , casave en nog vele andere groentes. Koeien en kippen zag je buiten eten.
Nu groeit er niets meer. Koeien overleven bijna niet meer. Vele zijn gestorven door de droogte. 2.5 jaar geleden liepen we door de bush naar Josphat. Nu is de grond helemaal vlak.
We hebben helaas geen invloed op de natuur en de opwarming van de aarde. Maar ook hier zien we de verandering gaande.
Internet is heel erg slecht in Mazeras en ik zet het alleen aan indien nodig voor de website. Laptop koppelen met de telefoon als hotspot. Toch lukt het niet om de foto's bij de berichtjes te plaatsen. Thanks voor de hulp die ik nu de komende dagen krijg om de website up to date te houden xx
Het ontbijt was zoals gewoonlijk goed, verzorgd met een omelet , brood en tomaten. Oma zie ik zittend haar pap eten. Storen doe ik haar niet. Slapen doet ze veel. Toch zag ik haar even met Simon zittend in bed. Communicatie is lastig.
Oma kwam later in de ochtend, toen we weg wilde gaan naar Josphat naar buiten. We namen van de situatie gebruik en hielpen haar zitten op de stoel. De stok in haar hand. Marcel en ik gingen naast haar zitten. Joris vroeg of ze ons herkende. Het antwoord was nee. Joris vroeg herken je mij. Ook niet. Weer de vraag of ze ons herkende. Oma keek ons aan en stampte met de stok op de grond. De mind was out. Nee ze herkende ons niet, maar dankbaar zijn we wel dat we deze foto's nog samen met oma hebben kunnen maken. Ze is er nog. Ze slaapt veel , eet pap , heeft geen herkenning meer van haar kleinkinderen of de vreugde van haar achterkleinkinderen.
Oma lieve oma , lekker veel rusten er wordt goed voor je gezorgd. Persoonlijke zorg iedere dag daar heeft Joris voor gezorgd en zo hoort het te zijn. Ze is er ook altijd geweest voor haar kleinkinderen. Er zijn er vele gekomen en gegaan maar deze lieve bescheiden vrouw die nu voor oma zorgt is er inmiddels alweer bijna een jaar.
Het ontbijt was lekker en Joris at met ons mee. Vaak zitten we samen luxe aan een tafeltje te eten , de rest zittend op de grond. Joris weet dat we het heel fijn vinden als hij met ons mee eet, maar we respecteren het ook als hij bij zijn broers op de grond gaat zitten.
Koken doen ze hier zonder een maatbeker. Voelend hoe het deeg is , toevoegen op gevoel. En zo kregen we in de middag een kleine lunch met wat kleine dunne zoete pannekoekjes en een gebakken visje. Bijna graatloos daar zorgt Joris weer voor. Grapjes makend waar we wilde eten , wil ik niet altijd de kinderen hiermee confronteren. Marcel en ik zaten op onze slaapkamer onze website bij te werken. Ik vertelde Joris wij gaan wel eten bij dat sterren restaurant hier om de hoek en glimlachend nam ik het eten mee.
Zo fijn om samen te lachen
Tussen ontbijt en lunch zijn we naar Josphat gewandeld. Zijn huis was verlaten. Mozes is op school. Samen met Joris en Simon liepen we door naar de winkel van Josphat , en Nancy wordt steeds opener tegen mij. Ze vloog me om mijn nek en liet niet meer los. Ze is zo blij met alle hulp die ze krijgen voor het gezin. Kinderen kunnen naar school. Lekke banden van de rolstoelen kunnen worden gerepareerd. Het leven is iets gemakkelijker.
We hebben bij Josphat wat spulletjes gekocht en daar gaan we vanavond eten. Nancy gaat voor ons koken. Ik zou zo graag willen dat er meer momenten zouden kunnen zijn. Dat ze meer momenten mogen krijgen om hun dankbaarheid te tonen. Morgen middag gaan we er weer heen om wat foto's te maken overdag met alle kinderen.
Tijdens de wandeling richting Josphat kwamen we langs het familie graf. We gingen er langs om de ouders te eren. Simon kan ook helaas zijn moeder niet meer herinneren. Ze zorgen goed voor de graven. Ze weten precies waar de vader en moeder ligt. Een moment van stilte en dan Yap let's go on zei Joris...
Kenia heeft heel veel last van droogte. Geen regen. Als er regen valt is dan is dat een zegen. Toen we naar Josphat liepen kwamen we grond tegen die zeer hard was, omgeploegd dat als er regen valt dit goed de grond im zakt. Helaas helaas dit is nog niet gebeurd.
9 jaar geleden was de grond rondom de huisjes hier in Mazeras erg vruchtbaar. Er groeide mais , casave en nog vele andere groentes. Koeien en kippen zag je buiten eten.
Nu groeit er niets meer. Koeien overleven bijna niet meer. Vele zijn gestorven door de droogte. 2.5 jaar geleden liepen we door de bush naar Josphat. Nu is de grond helemaal vlak.
We hebben helaas geen invloed op de natuur en de opwarming van de aarde. Maar ook hier zien we de verandering gaande.
Internet is heel erg slecht in Mazeras en ik zet het alleen aan indien nodig voor de website. Laptop koppelen met de telefoon als hotspot. Toch lukt het niet om de foto's bij de berichtjes te plaatsen. Thanks voor de hulp die ik nu de komende dagen krijg om de website up to date te houden xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
