22 Jan

22 Jan

Zondag vele mensen gaan hier naar de kerk wat de gehele ochtend tot middag in beslag kan nemen. Ben met Joris een keer meegegaan wat een hele mooie bijzondere ervaring is. Er wordt samen muziek gemaakt en gospel gezongen.

In Mazeras zou Janet ook naar de kerk zijn gegaan nu in Ukunda kwam ze bij ons een filmpje kijken, iets wat voor haar onbekend is.

Daarna namen we een late lunch en wilden we op weg gaan naar Mazeras. Alles is hier zo vertraagd en je past je aanaan de dag en het ritme van het leven. Janet had haar spulletjes bij Aisha laten staan en die werden gebracht door een motorbike.

Joris kent vele mensen door het leven hier.Motorbikes,tuctuc driver, mensen van de hotels waar hij gewerkt heeft , tot aan de klanten die nu bij hem water kopen. Dat maakt voor hem het leven zeer rijk.

Aisha was de schoenen vergeten die Janet morgen nodig heeft voor school, dus de motorbike werd weer ingeschakeld. Wij waren langs de weg aant lopen want als je stilstaat dan toeteren alle tuctuc of ze stoppen want ze denken dat we daarop wachten.

Joris had een vriend geregeld met een auto om ons naar Mazeras te brengen. Veiliger want we vertrokken later dan verwacht ( file op de heenweg bij de ferry )en het is hier erg donker vanaf 19 uur.

Onderweg werden we aangehouden door de politie. Vaak mogen we doorrijden maar vandaag moesten we aan de kant.

De chauffeur moest de auto uit en achter de auto werd een beetje gepraat maar ook geduwd. De chauffeur kwam terug en pakte wat shilling en gaf het aan ze. We mochten weer door

We vertelde Janet dat bij onze 1e keer in Kenia wij ook moesten stoppen voor de politie.Ik vond het toen heel erg spannend omdat we niemand bekends bij ons hadden. De kofferbak moest toen open en ze tikte op onze koffer om deze open te maken

Marcel sluit onze koffers altijd heel goed af met tireraps en banden. We mochten toen doorrijden, het waste ingewikkeld.

Daarna leerde we Joris en Hasan kennen en werden we voortaan altijd gehaald en gebracht door hun samen

Bij de Likoniferry was een flinke trafficjam. Denk dat we ruim een 1.5 uur in de file hebben gestaan. De rit duurde hierdoor meer dan 3 uur. Ik heb vaak gedacht waarom gaat de rechterbaan sneller. Deze is voor de matatu en de tuctuc. Deze droppen passagiers af en rijden weer terug. Toch schoten hier ook auto's tussen. Onze chauffeur heel netjes bleef in onze baan. Vlakbij de ferry bleken de auto's gefopt te worden door de politie. Er was een blokkade opgezet waardoor alle voorgedrongen auto's moesten afbuigen en met een omweg de hele rit naar de ferry opnieuw moesten doen.

Onderweg hadden we nog extra water gekocht en even uitgestapt op de ferry om te luchten. Het was inmiddels erg warm geworden in de auto

Als we naar de airport gaan as zaterdagochtend moeten we er om 1.30 zijn dan zullen we hopelijk weinig last hebben van de trafficjam.

Uiteindelijk veel later dan verwacht kwamen we aan in Mazeras. De manier waarop we door iedereen begroet werden maakte alles weer goed. Simon zijn big smile, vicky haar openhartige knuffels en zelfs de mama ( hulp in huis )stond te lachen.

Ik vertelde Joris dat het zo mooi is om weer iemand in de stoel in de keuken te zien. Dit was oma haar plek.De vrouw die ze nu mama noemen heeft een hele poos voor oma gezorgd en ook voor Janet toen die hulp nodig had na het verlies van haar baby. Toen oma overleed konden ze de vrouw niet wegsturen. In overleg besloten ze dat ze mocht blijven als zorg,hulp en gezelschap. Ze is nu een onvergetelijke aanwinst voor de familie geworden.

Later hoorde ik ook Samuel zijn rustige stem en we begroeten elkaar weer zo spontaan. OokMickel was er een zoon van de oudste zus van de familieuit Mariakani. Die kennen we ook erg goed. Yes wij zijn weer even samen met de familie

Morgen beginnen alle scholen weer aan het1e term van het nieuwe jaar. Schooljaren zijn hier van Jan tot jan

Joris maakte nog heerlijke chai latte voor ons voordat we gingen slapen en ik hielp mee de kardemon pitjes crushen. Zo fijn om hier te zijn. Tijdens onze nacht hadden marcel en ik een ongenodigde gast die zeer goed was in verstoppertje spelen en zich niet liet pakken. Aan de buitenkant van het muskietennet hoorden we vele muskieten zoemen.Deze keer hebben we onder een lakentje geslapen om de muskiet binnen ons net niet te veel kans te geven om vele bulten te veroorzaken...