4/5 sept 2019 bezoek school Sabrina
Blijf op de hoogte en volg marcel en bianca
06 September 2019 | Nederland, Eindhoven
4/5 sept bezoek school Sabrina
Hebben we op 4 sept niets gedaan lekker filmpjes gekeken en geprobeerd uit te zieken.
Zijn we vandaag op pad gegaan om de school van Sabrina te bezoeken.
Het zou een lange dag worden van veel reizen en de weg tot naar de crossing van de ferry ken ik inmiddels al.
Hierna zouden we nog een uur in de matatu moeten zitten om de school te bereiken.
We waren inmiddels 3.5 uur verder en hadden de school bereikt. We waren wat later vertrokken dan gepland en hadden ons ontbijd inmiddels wel verbrand door de vele hobbels. We kochten voor ieder 2 bananen en samen met wat water werd dat onze lunch.
Bij de school moesten we ons registeren via ons ID/paspoort. Waar we natuurlijk niet mee op zak liepen. Ik nam mijn rijbewijs en vulde alles netjes in. Marcel hoefde opeens niet meer. Na afloop wilde hij mijn rijbewijs innemen wat ik direct niet goed vond. De security begreep mijn bezwaar en ik kreeg het direct terug en we mochten doorlopen.
Vanaf maandag beginnen alle scholen officieel weer en deze week worden allerlei registraties op orde gebracht.
De meeste scholen hier zijn bording scholen oftewel kostscholen. En in de 1e week worden bed en stoel in de klas aangewezen, schoolkosten worden bepaald en dienen betaald te worden. We mochten vrij op de school rondlopen en klaslokalen zien maar de ruimte waar Sabrina slaapt bleef gesloten voor ons.
Op de school was Sabrina ruim 1,30 uur bezig geweest met alle administratie. We kregen nog een kleine rondleiding. Info in haar klaslokaal en te zien waar iedere zondag de kerkdienst wordt gehouden.
Schoolvakanties duren hier 4 weken. De maand april, aug, nov en dec zijn hier de schoolvakanties. Die maanden kun je naar huis de rest van de tijd blijf je in school ook in de weekenden.
Aan het eind moesten we weer officieel uitchecken en de tijd van binnenkomst en uitchecken stond geregistreerd.
We waren totaal uit geblust want we moesten de volledige terugreis nog maken. Er stond een matatu klaar voor de ferry met nog 1 zitplaats en daar wilde ze ons alledrie neerzetten. Ik zei ik wacht liever als dat ik zo ga proppen. Nog steeds ben ik dankbaar dat we geen ongeval hebben gehad met de motorbike of matatu. Vandaag had ik weer even een angstig momentje. Ik week voor een wat flinkere keniaan helemaal naar achter in de matatu in een hoekje. De hyperventilatie gaat meteen over want niet denken aan wat er kan gebeuren , geen paniekaanval willen krijgen maar focussen op je ademhaling en zeggen alles komt goed. Dat kwam het gelukkig ook en na een Xaantal mimuten schoof ik weer een bankje naar voren.
De muziek in de matatu staat heel erg hard. Continue stoppen en optrekken zoekende naar personen die ze mee kunnen nemen. Hobbels en bobbels niet uitgesloten free massage noemen ze dat hier.
Op de ferry rook het ontzettend naar benzine. En hierna nam Sabrina de route over de markt naar de matatu naar Diani. De geur van de vis in de brandende zon en allerlei andere geuren kwamen ons tegemoet.
Eindelijk in de matatu op naar Diani ons plekje ons thuis in Kenia. Huize Rangi zoals Hasan heette kent iedereen.
Samen een hapje eten en veel geleerd vandaag over hoe de mensen reizen naar school en hoe de school eruit ziet.
Dit was de teacher school waar de opleiding voor onderwijs leerkracht centraal staat
Door onze sponsoring kan Sabrina deze opleiding verder vervolgen
Hebben we op 4 sept niets gedaan lekker filmpjes gekeken en geprobeerd uit te zieken.
Zijn we vandaag op pad gegaan om de school van Sabrina te bezoeken.
Het zou een lange dag worden van veel reizen en de weg tot naar de crossing van de ferry ken ik inmiddels al.
Hierna zouden we nog een uur in de matatu moeten zitten om de school te bereiken.
We waren inmiddels 3.5 uur verder en hadden de school bereikt. We waren wat later vertrokken dan gepland en hadden ons ontbijd inmiddels wel verbrand door de vele hobbels. We kochten voor ieder 2 bananen en samen met wat water werd dat onze lunch.
Bij de school moesten we ons registeren via ons ID/paspoort. Waar we natuurlijk niet mee op zak liepen. Ik nam mijn rijbewijs en vulde alles netjes in. Marcel hoefde opeens niet meer. Na afloop wilde hij mijn rijbewijs innemen wat ik direct niet goed vond. De security begreep mijn bezwaar en ik kreeg het direct terug en we mochten doorlopen.
Vanaf maandag beginnen alle scholen officieel weer en deze week worden allerlei registraties op orde gebracht.
De meeste scholen hier zijn bording scholen oftewel kostscholen. En in de 1e week worden bed en stoel in de klas aangewezen, schoolkosten worden bepaald en dienen betaald te worden. We mochten vrij op de school rondlopen en klaslokalen zien maar de ruimte waar Sabrina slaapt bleef gesloten voor ons.
Op de school was Sabrina ruim 1,30 uur bezig geweest met alle administratie. We kregen nog een kleine rondleiding. Info in haar klaslokaal en te zien waar iedere zondag de kerkdienst wordt gehouden.
Schoolvakanties duren hier 4 weken. De maand april, aug, nov en dec zijn hier de schoolvakanties. Die maanden kun je naar huis de rest van de tijd blijf je in school ook in de weekenden.
Aan het eind moesten we weer officieel uitchecken en de tijd van binnenkomst en uitchecken stond geregistreerd.
We waren totaal uit geblust want we moesten de volledige terugreis nog maken. Er stond een matatu klaar voor de ferry met nog 1 zitplaats en daar wilde ze ons alledrie neerzetten. Ik zei ik wacht liever als dat ik zo ga proppen. Nog steeds ben ik dankbaar dat we geen ongeval hebben gehad met de motorbike of matatu. Vandaag had ik weer even een angstig momentje. Ik week voor een wat flinkere keniaan helemaal naar achter in de matatu in een hoekje. De hyperventilatie gaat meteen over want niet denken aan wat er kan gebeuren , geen paniekaanval willen krijgen maar focussen op je ademhaling en zeggen alles komt goed. Dat kwam het gelukkig ook en na een Xaantal mimuten schoof ik weer een bankje naar voren.
De muziek in de matatu staat heel erg hard. Continue stoppen en optrekken zoekende naar personen die ze mee kunnen nemen. Hobbels en bobbels niet uitgesloten free massage noemen ze dat hier.
Op de ferry rook het ontzettend naar benzine. En hierna nam Sabrina de route over de markt naar de matatu naar Diani. De geur van de vis in de brandende zon en allerlei andere geuren kwamen ons tegemoet.
Eindelijk in de matatu op naar Diani ons plekje ons thuis in Kenia. Huize Rangi zoals Hasan heette kent iedereen.
Samen een hapje eten en veel geleerd vandaag over hoe de mensen reizen naar school en hoe de school eruit ziet.
Dit was de teacher school waar de opleiding voor onderwijs leerkracht centraal staat
Door onze sponsoring kan Sabrina deze opleiding verder vervolgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
