21 dec 2021
Blijf op de hoogte en volg marcel en bianca
22 December 2021 | Nederland, Eindhoven
21 dec 2021
Weer terug in Nederland krijg ik vele reacties van volgers dat ze onze berichtjes in de ochtend heel erg missen.
2 weken lang iheb ik iedere dag geschreven voor jullie, maar ook voor mezelf. Als mensen me vragen hoe was jullie reis in kenia geweest, is dat gewoon niet na te vertellen. Niet met alle indrukken en gevoelens zoals ik dat per dag geschreven heb. Unexplainable....
Joris heb ik in Kenia nog laten zien van wat ik allemaal geschreven had. Nuer alles maar een aantal dagen met foto's. Hij zei tegen me. Wow Bianca thats all whole book.
Na onze oproep voor een donatie voor het dak hebben we er een aantal binnen gekregen. Dit bedrag is via ons direct bij Joris terecht gekomen , nog voor dat we terug naar Nederland gingen
Dit gaan we nu gebruiken voor het opstarten van de reparatie. Joris is hiermee inmiddels druk aan de slag gegaan in Mazeras. . We gaan even kijken hoever we ermee komen
Vandaag heeft Joris het hout besteld.
Het hout ligt nu ook al in het huis in Mazeras.
Het was 11 km van Mazeras vandaan besteld, dus hij heeft het ook laten transporteren.
Op een foto zag ik ook een aantal vrouwen aan het werk. Ik vroeg er Joris naar en hij vertelde me dat dit hun werk was. Hij heeft hun ieder 4 euro betaald voor hun hulp.
Het is goed dat Joris een local is en ik hem alles kan en mag vragen. Ik leer zoveel over de keniaanse cultuur.
We reden een keer naar de ferry met de auto , gaat er een persoon met een doek de auto poetsen. Over de ramen en de spiegels. Aisha maakte nog een grapje we komen net van de wasstraat af. Tenslotte staan ze voor je raam om er geld voor te vragen. Er volgt dan een flinke woordenstroon en uiteindelijk wordt er een paar shillingen gegeven.
Soms is het maar goed dat ik niet alles hoor. Toch merk ik wel dat ondanks de woordenstroom Joris altijd daarna met een glimlach het gesprek afsluit. Tja die mensen proberen ook iets te verdienen.
Een andere keer moesten we naar de luchthaven en het was erg druk op weg naar de ferry. Joris reed al een heel stuk langs de file af en moest er nog ergens tussen ritsen.
Toen was er ook weer een keniaan die daarbij hielp en daar dan ook een bedragje voor wilde. Joris gaf iets en de persoon vond het niet genoeg. Weer een woordenstroom en Joris zei tegen ons ik heb meer gedaan dan hij dus dit bedrag was genoeg. Wat een keniaans leven, ik denk als je erin geboren bent weet je hoe je hiermee om moet gaan.
Maar ik dwaal af, Joris heeft vandaag dus hout gekocht en het ligt in mazeras en hopelijk gaan ze snel aan de slag met de reparatie van het dak
Weer terug in Nederland krijg ik vele reacties van volgers dat ze onze berichtjes in de ochtend heel erg missen.
2 weken lang iheb ik iedere dag geschreven voor jullie, maar ook voor mezelf. Als mensen me vragen hoe was jullie reis in kenia geweest, is dat gewoon niet na te vertellen. Niet met alle indrukken en gevoelens zoals ik dat per dag geschreven heb. Unexplainable....
Joris heb ik in Kenia nog laten zien van wat ik allemaal geschreven had. Nuer alles maar een aantal dagen met foto's. Hij zei tegen me. Wow Bianca thats all whole book.
Na onze oproep voor een donatie voor het dak hebben we er een aantal binnen gekregen. Dit bedrag is via ons direct bij Joris terecht gekomen , nog voor dat we terug naar Nederland gingen
Dit gaan we nu gebruiken voor het opstarten van de reparatie. Joris is hiermee inmiddels druk aan de slag gegaan in Mazeras. . We gaan even kijken hoever we ermee komen
Vandaag heeft Joris het hout besteld.
Het hout ligt nu ook al in het huis in Mazeras.
Het was 11 km van Mazeras vandaan besteld, dus hij heeft het ook laten transporteren.
Op een foto zag ik ook een aantal vrouwen aan het werk. Ik vroeg er Joris naar en hij vertelde me dat dit hun werk was. Hij heeft hun ieder 4 euro betaald voor hun hulp.
Het is goed dat Joris een local is en ik hem alles kan en mag vragen. Ik leer zoveel over de keniaanse cultuur.
We reden een keer naar de ferry met de auto , gaat er een persoon met een doek de auto poetsen. Over de ramen en de spiegels. Aisha maakte nog een grapje we komen net van de wasstraat af. Tenslotte staan ze voor je raam om er geld voor te vragen. Er volgt dan een flinke woordenstroon en uiteindelijk wordt er een paar shillingen gegeven.
Soms is het maar goed dat ik niet alles hoor. Toch merk ik wel dat ondanks de woordenstroom Joris altijd daarna met een glimlach het gesprek afsluit. Tja die mensen proberen ook iets te verdienen.
Een andere keer moesten we naar de luchthaven en het was erg druk op weg naar de ferry. Joris reed al een heel stuk langs de file af en moest er nog ergens tussen ritsen.
Toen was er ook weer een keniaan die daarbij hielp en daar dan ook een bedragje voor wilde. Joris gaf iets en de persoon vond het niet genoeg. Weer een woordenstroom en Joris zei tegen ons ik heb meer gedaan dan hij dus dit bedrag was genoeg. Wat een keniaans leven, ik denk als je erin geboren bent weet je hoe je hiermee om moet gaan.
Maar ik dwaal af, Joris heeft vandaag dus hout gekocht en het ligt in mazeras en hopelijk gaan ze snel aan de slag met de reparatie van het dak
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
