4 januari 2016

Gisteren zijn we na het ontbijd vertrokken voor de terugreis naar Ukunda.

Joris ging voordien eerst nog even op de motorbike bij de vader van josphat langs, om een paar kleine dingen op te lossen. Josphat en de vader van Joris zijn volle neven van elkaar. Hun vaders zijn broers.

In Mazeras is er nog grond van de family die van een aantal familie leden is. De grond noemen ze een plot. Ieder plot heeft een nummer. Met vele grond is nog niets gedaan omdat er geen geld voor is om er iets op te bouwen. De vader van Josphat heeft die grond proberen te verkopen, Hierna Joris heel boos over geweest omdat het grond van andere familie leden is en er ook grond van hem bij is. Grond die zijn vader toebehoorde, maar aangezien hij de oudste zoon is en nu hoofd familie is. Het meningsverschil is als het goed is nu volledig opgelost. Joris doet heel veel voor Josphat.

Toen Joris terug kwam had hij mais geplukt onderweg, mooie kleurige mais. Deze werd gebakken, erg lekker. Oma liet ons zien dat ze geen mais kon eten, door haar bovenkaak te showen waar geen tanden meer instonden. Ik zei de volgende keer neem ik een prohese mee voor oma. Joris vertaalde dat en we moesten lachen. Oma zei dat ze dat heel fijn zou vinden.

Na het ontbijd hadden we alles ingepakt en waren we klaar om te gaan. Ik leerde om tegen ons te zeggen. Oma -tot ziens- we zien elkaar snel. Wawe- kwaherie -tutaonana. Dat vond ze heel mooi. Ze vertelde Joris we zijn zullen lieve mensen maar comuniceren met oma is heel lastig.

Jacky en Emanuel liepen al buiten met onze rugzakken. Samuel ging naar de kerk. Peter zou met ons mee reizen naar Ukunda. Emanuel vertelde ons dat hij ons heel erg zou gaan missen en ik bekende dat ik dat ook zou gaan doen. De hoeveelheid tijd die hij dit keer met ons had doorgebracht was heel bijzonder. Dan merk je weer dat het fijn is om elkaar te zien. Om contact met Emanuel te onderhouden is lastig omdat hij geen telefoon en nummer heeft, wij hadden dit keer ook geen telefoon om weg te geven. We gaan hem zeker nog opzoeken in mombasa waar hij op school zit en woont met Janet.

De terug reis verliep erg vlotjes. Motorbike, matatu, ferry, matatu, tuctuc, en twee en een half uur later waren we terug in Ukunda. We wensten iedereen een gezegend en mooi 2016, en hierna lekker even opfrissen.
Ik belde Salim de motorbike en ging een paar boodschappen doen. Hierna wat relaxen en alles updaten. In de avond gingen Marcel en ik op de motorbike om even wat te eten. We betaalde 9,60 voor ons dinner imclusief 2 drankjes. Nu lekker slapen en morgen een dagje voor onszelf.